Το (περιβόητο πια) Νο 4 Φυλλάδιο λοιπόν, ολοκληρώνεται με ένα μικρό υποκεφάλαιο, αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στις σχέσεις ανδρών και γυναικών, ξεκινώντας με την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών, ακολουθεί η θέση της σύγχρονης γυναίκας, οι ψεύτικες υποσχέσεις στους γάμους και καταλήγει σε ένα θέμα που θα είναι η έκπληξη.
Ας τα πιάσουμε ένα ένα με τη σειρά.
Για να δούμε, από το 1949 έχουν αλλάξει καθόλου τα πράγματα άραγε;...
Να ξεκινήσουμε, κατ’ αρχήν, με το αν χρειάζεται ειδικούς χειρισμούς το θέμα αυτό..
«Το ζήτημα των σχέσεων αγοριών και κοριτσιών και οι γενετήσιες παρορμήσεις πρέπει να υποταχθούν σε κατάλληλη διαπαιδαγώγηση».
Θα προτείνατε να έμπαινε πιθανώς και ως μάθημα στα σχολεία;
«Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να μην εξάπτομε τη φαντασία των παιδιών και να μη τα σπρώχνουμε έτσι προς τις γενετήσιες επιθυμίες, που μπορεί να φέρουν σημαντικές σωματικές καταστροφές και ψυχικές διαστροφές στον χαρακτήρα».
Αν και αποφύγατε την απάντηση, αυτό που περιγράφετε είναι σχεδόν καταστροφικό! Μπορεί να προκληθεί τέτοια ζημιά; Με τί τρόπους μπορεί να γίνει όλο αυτό;
«Ίσα με μια ορισμένη ηλικία, που το παιδί δεν μπορεί ακόμη να σκεφτεί και να κρίνη και η φαντασία του οργιάζει, οι απερίσκεπτες εμπρός στα παιδιά συζητήσεις και πράξεις μας, καθώς και το κάθε ανήθικο βιβλίο και περιοδικό με διεγερτικά αναγνώσματα και εικόνες, ο κινηματογράφος, το γραμμόφωνο ή το ραδιόφωνο με τα παθητικά ερωτικά τραγούδια, η γύμνια των θεατρικών επιθεωρήσεων και άλλα, αποτελούν πάρα πολύ καταστροφικές αφορμές για τη σωματική, ηθική και ψυχική υγεία των παιδιών».
Επομένως οι κίνδυνοι παραμονεύουν παντού! Δεν τολμώ να φανταστώ τί θα μπορούσε να γίνει στο μέλλον, σε μια φανταστική κοινωνία που η πρόσβαση σε τέτοια άκρως επικίνδυνα θεάματα θα γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού! Επιστημονική φαντασία θα μου πείτε...
Τί μπορούν να κάνουν οι γονείς, ή μάλλον τι οφείλουν να κάνουν, προκειμένου να σώσουν τα παιδιά τους από το χείλος της καταστροφής;
«Σε πολλές κατοικίες, ακόμη και πλουσίων, κοιμούνται μαζί στο ίδιο δωμάτιο, ανδρόγυνο και παιδιά. Μάλιστα και στις σκηνές του παραθερισμού κοιμούνται στο ίδιο πάτωμα».
ΣΟΚ.
«Εκεί γίνονται τα πάντα. Κι έτσι, πόσο μεγάλος είναι ο ηθικός και ψυχικός κίνδυνος και η επίδραση στην ψυχή των παιδιών..!».
Μα τι λέμε, ανυπολόγιστης αξίας. Οπότε;
«Είναι απαραίτητο λοιπόν το παιδί να μη κοιμάται στο δωμάτιο των γονέων του, ή όταν η ανάγκη το επιβάλει, να προσέχουν τουλάχιστον οι γονείς να φυλάγωνται. Ακόμα και στο γδύσιμο πρέπει να προσέχουν, γιατί το παιδί από πολύ μικρό νιώθει, αισθάνεται, έχει περιέργεια».
Κάτι άλλο που πρέπει να προσέξουν πάρα πολύ οι γονείς;
«Δεν πρέπει να συζητούν διάφορα ερωτικά πράγματα με την ιδέα, ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν γιατί είναι μικρά. Είναι τρομερό και μεγάλο σφάλμα αυτό. Τα παίρνουν ακόμη και τα παίζουν σχεδόν γυμνοί οι γονείς στο κρεβάτι τους, επηρεάζοντας έτσι και εξάπτοντας τη γεννητική σφαίρα των παιδιών, πράγμα που είναι ολέθριο για την ηθική και σωματική υγεία των παιδιών».
Σόδομα και Γόμορρα συμβαίνουν γύρω μας. 1949, σκανδαλώδης εποχή.
Όταν αρχίσουν όμως τα παιδιά να έχουν κάποιες φυσιολογικές και αναμενόμενες απορίες, πώς τα προσεγγίζουμε;
«Όταν αρχίση στα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, κάποια ψυχική ανησυχία σχετική με τις γενετήσιες λειτουργίες, οι γονείς έχουν υποχρέωση να επικοινωνήσουν με τα παιδιά τους και να τους δώσουν τις κατάλληλες συμβουλές και οδηγίες για το σπουδαιότατο αυτό ζήτημα. Την υποχρέωση αυτή των γονέων μπορούν να βοηθήσουν πολύ και ο γιατρός του σπιτιού και ο δάσκαλος, αν μάλιστα είναι οικογενειάρχης».
Αυτούς που δεν έχουν, να μην τους εμπιστευόμαστε και τόσο, προτείνετε.. Ενδιαφέρον.
Πώς εξηγούμε λοιπόν τις διάφορες λειτουργίες του σώματός μας;
«'Οπως μαθαίνουμε στα αγόρια και τα κορίτσια πώς λειτουργούν τα διάφορα όργανα στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως π.χ. το μυαλό, η καρδιά, τα πνευμόνια, το στομάχι, απαράλλακτα έχουμε την υποχρέωση να τους μάθουμε το σκοπό και την λειτουργία των γεννητικών οργάνων και πώς μπορούν να προφυλαχθούν από τις διάφορες αφροδίσιες αρρώστιες».
Η εφηβεία όμως είναι η πλέον δύσκολη ηλικία.. διαχρονικά φαντάζομαι.. Εκεί χρειάζονται ιδιαίτεροι χειρισμοί, σωστά;
«Μεγαλύτερη προσοχή χρειάζεται στην κρίσιμη καμπή της ηλικίας του παιδιού, που παρουσιάζεται στα κορίτσια ανάμεσα στο 12 και 17ο έτος και στα αγόρια στο 15ο και 17ο έτος. Γιατί τότε ακριβώς η φύση δίνει τον οργασμό για την αναπαραγωγή».
Δύσκολα τα πράγματα.. με διάφορα παρατράγουδα, να φανταστώ..
«Τότε παρουσιάζεται και η κακή συνήθεια του αυνανισμού με διάφορες κακές συνέπειες για τους νέους και τις νέες. Και τότε ακριβώς οι γονείς πρέπει να προσέχουν ακόμα περισσότερο τα παδιά τους ημέρα και νύχτα, χωρίς να γίνωνται αντιληπτοί από αυτά».
Δηλαδή; Να μεταμφιέζονται και να κάνουν εφόδους στα δωμάτια ψάχνοντας για «παράνομο και ύποπτο υλικό»; (γελά ο επιστήμων)
«Να φροντίσουν να στρέψουν την προσοχή, το ενδιαφέρον και την επίδοση των παιδιών σε παιχνίδια και σε γυμνάσματα στο ύπαιθρο και σε εκδρομές και όχι παράλογα να τα μαλώνουν και να τα δέρνουν».
Η βία μόνο κακό προκαλεί, τελικά, σε όλα τα επίπεδα.
Ολοκληρώνοντας αυτό το τόσο σημαντικό κεφάλαιο, τί συμβουλές δίνετε στους γεμάτους αγωνίες γονείς, σε μια τόσο δύσκολη εποχή;
«Είναι λεπτό το ζήτημα και δύσκολο για τους γονείς να επιτηρούν τα παιδιά τους και να τους δίνουν τις σχετικές συμβουλές και νουθεσίες, είναι όμως απαραίτητο. Να τους μιλούν με στοργή και με απλότητα, σαν να πρόκειται για το πιο συνηθισμένο πράγμα. Να τους φέρνωνται στο ζήτημα αυτό σαν φίλοι».
Κρατώ την τελευταία λέξη-κλειδί: φίλοι.
Μια τελευταία τοποθέτησή σας, πριν κλείσουμε το δεύτερο μέρος και πάμε στο επόμενο: για την θέση της σύγχρονης γυναίκας στην κοινωνία μας. Είμαστε στο 1949 πλέον, έχουν δει πολλά τα μάτια μας.
«Η σύγχρονη γυναίκα, με το να εργάζεται, απέκτησε την ελευθερία της. Θα έπρεπε όμως να είναι πολύ προσεκτική στον κοινωνικό της βίο, στις σχέσεις της, γιατί χίλιοι κίνδυνοι σε κάθε της βήμα παραμονεύουν».
Αρχίζω και τρομάζω. Πείτε μας λίγο πιο αναλυτικά.
«Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει η γυναίκα να μην πιστεύει εύκολα στις υποσχέσεις που της δίνει ο άνδρας».
Μόλις δώσατε την υπέρτατη συμβουλή. Θα γραφεί στον Χρυσό Οδηγό για τις σχέσεις.
«Είναι απαραίτητο να κρατήση κάποια θετική απόσταση απ’ αυτόν».
Θετική απόσταση. Καταπληκτική ισορροπία.
Από τους νέους τί θα ζητούσατε;
«Από τους νέους θα ζητούσα ανωτερότητα και περισσότερο σεβασμό προς τις ηθικές υποχρεώσεις, που πρέπει να ρυθμίζουν τις σχέσεις ανδρός και γυναικός. Βέβαια τα ήθη και τα έθιμα των λαών μεταβάλλονται, ανάλογα με τις εποχές. Δεν πρέπει όμως να ξεπερνούν μερικά όρια, που ώρισαν οι αιώνες και σέβεται η κοινωνία».
Φυσικά, μην τα ισοπεδώσουμε κι όλα.
Και έτσι κλείνουμε αυτό το καυτό κεφάλαιο, και επανερχόμαστε με μια μάστιγα: τις ψεύτικες υποσχέσεις στους γάμους.
Μα πόσες πολύτιμες συμβουλές μπορούν να κρύβονται σε 16 σελίδες 10Χ14;..
Μείνετε συντονισμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου