Πώς να οργανώσετε την καλύτερη συναυλία (βήμα προς βήμα)
Αν νομίζετε ότι το να οργανωθεί μια συναυλία (κατά προτίμηση με ξένους καλλιτέχνες, εννοείται), είναι δύσκολη υπόθεση, απατάσθε οικτρά.
Είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Με πρόσφατο το παράδειγμα της συναυλίας της 16ης Ιουλίου 2012 του λατρεμένου Morrissey, στον Λυκαβηττό, κατέγραψα τις απαραίτητες κινήσεις, βήμα προς βήμα, ώστε όλοι μας να μπορούμε να το κάνουμε και με επιτυχία..
Ξεκινάμε λοιπόν.
Βήμα 1ο. Απλό, εύκολο και λακωνικό. Κόβετε υπεράριθμα εισιτήρια.
(Δεν χρειάζεται διευκρίνιση, πιστεύω..)
Βήμα 2ο. Δεν καθορίζουμε ποτέ μα ποτέ την ακριβή ώρα της έναρξης. Αφήνουμε να πλανάται ένα μυστήριο, διαρρέοντας ασαφείς πληροφορίες στα ΜΜΕ, blogs, sites κ.λπ.
(Για την συναυλία-υπόδειγμα, τα περισσότερα ΜΜΕ ανέφεραν ως ώρα έναρξης την 22:15ην προς 22:30ήν, π.χ. Στην πραγματικότητα όμως, ο Morrissey άρχισε να παίζει στις 22:00 ΑΚΡΙΒΩΣ). Εκεί είναι το μυστικό..
Βήμα 3ο. Έχοντας λάβει υπόψιν το παραπάνω βήμα, είναι φυσικό να υπάρξει σύγχυση, έτσι ώστε με την έναρξη, να έχετε εξασφαλίσει σίγουρα το γεγονός ότι ακόμα θα υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που δεν έχουν προλάβει καν να τσεκάρουν τα εισιτήριά τους.
Βήμα 4ο. Για να ολοκληρώσετε τα δύο παραπάνω βήματα, καλό θα είναι ο έλεγχος των εισιτηρίων να γίνεται από δύο (όσο πιο μικρές, τόσο καλύτερα) εισόδους, και να περνάνε δύο δύο άτομα, τη φορά. ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ.
Έτσι, και η συμφόρηση θα γίνει εντονότερη και το ποδοπάτημα σίγουρο.
(Συναυλία-υπόδειγμα: αργά και βασανιστική η είσοδος, ποδοπάτημα και ο ιδρώτας να ρέει...)
Βήμα 5ο. Αν η συναυλία λαμβάνει χώρα σε θερμή χώρα, και δη σε ημέρες καύσωνα (η καλύτερη περίπτωση, για να είμαστε ειλικρινείς, αλλά δυστυχώς όχι πάντα ελέγξιμη και προβλέψιμη), θα απαγορεύετε να μπαίνουν οι θεατές με ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΝΕΡΟ. Θα τους τα αφαιρείτε με χαρακτηριστική άνεση και ύφος αυστηρό. ΠΡΟΣΟΧΗ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.
Έτσι εξασφαλίζετε τη υπερφόρτωση της υπάρχουσας στον συναυλιακό χώρο καντίνας, ώστε οι περισσότεροι να περάσουν την περισσότερη ώρα περιμένοντας στην ουρά, παρά παρακολουθώντας τη συναυλία.
(Αυτό έγινε και στην περίπτωση μας. Τα μπουκάλια νερό κατασχέθηκαν. Αν είναι δυνατόν, να εισέρχεσαι σε ανοιχτό χώρο, σε ημέρα με θερμοκρασία τους 40 βαθμούς και να μεταφέρεις νερό...).
Βήμα 6ο. Ο συνδυασμός των Βημάτων 1 και 3 (κυρίως) θα έχει σαν αποτέλεσμα όσοι εισέρχονται πια στον συναυλιακό χώρο, να μην έχουν προς τα πού να κατευθυνθούν, καθότι θα είναι ΗΔΗ ΓΕΜΑΤΟΣ Ο ΧΩΡΟΣ (από αυτούς που είχαν διαβάσει ότι η συναυλία ίσως να άρχιζε και από τις 9. Σατανικό ε?). Άρα; Θα μείνουν εκεί που είναι, μπαίνοντας. Δηλαδή στα πεζούλια. Άλλωστε, δεν χρειάζεται σε μια συναυλία να έχεις και θέα τη σκηνή.
(Καθίσαμε στα ωραιότατα πεζούλια, έχοντας θέα πότε-πότε τα υπέροχα ηχεία. Ευτυχώς που ένας γενναίος φίλος μας πληροφόρησε ότι στη σκηνή, δεξιά και αριστερά των drums υπήρχαν ελληνικές μικρές σημαίες. Ασήμαντη λεπτομέρεια, βέβαια. Ποιά σκηνή; Σε συναυλία είμαστε; Ἠ μήπως πληρώσαμε;)..
Βήμα 7ο. ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.
Φροντίζετε έτσι ώστε το πλήθος του κόσμου που θα έχει μπει πια στον χώρο, και ειδικότερα, αυτοί που έχουν προωθηθεί στα καθίσματα (αν διαθέτει τέτοια ο χώρος σας, που καλό θα είναι να διαθέτει, θα καταλάβετε στη συνέχεια), να είναι κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον. Έτσι ώστε, να υπάρχει ο μεγάλος δυνατός παράγοντας μη-ασφάλειας, συγνώμη, ΜΗ-ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, για τις ανθρώπινες ζωές που βρίσκονται σε εκείνο σημείο. Δηλαδή, με λίγα λόγια. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΣΕΤΕ ΣΕ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΘΕΑΤΩΝ.
Και για να το πετύχετε όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα, υπάρχει κόλπο, το οποίο μας οδηγεί στο ....
Βήμα 8ο. Αφήνετε τους ανθρώπους της Ασφάλειας του Χώρου (τους γνωστούς Security) έξω από τον χώρο της συναυλίας. Επ’ ουδενί και για κανέναν λόγο δεν τους επιτρέπετε την είσοδο. Τους αγοράζετε και μερικές μπύρες, (κρίμα είναι και με τόση ζέστη, μην το ξεχνάμε αυτό), και τους βάζετε στη σειρά, να θαυμάζουν το αστικό τοπίο.
Δεν θα θέσετε σε κίνδυνο τη ζωή αυτών των ανθρώπων. Οι άλλοι, ας πρόσεχαν.
Άλλωστε, ο βασικός ρόλος τους είναι να ελέγξουν μη τυχόν έχει διαφύγει άνθρωπος που δεν έχει πληρώσει τα 30-35-40 Ευρώ του εισιτηρίου. Μετά από αυτό, δεν έχουν άλλη αρμοδιότητα.
(Ακριβώς αυτό έγινε και προχθές, και από ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΥΧΗ δεν υπήρξαν παρατράγουδα και ατυχήματα).
Βήμα 9ο. Επειδή όμως δυστυχώς, υπάρχουν πάντα μα πάντα και οι περίεργοι και παράξενοι άνθρωποι, οφείλετε να είστε προετοιμασμένοι για τυχόν παραπονάκια και αντιδράσεις. Σε αυτό το σημείο χρειάζεται ψυχραιμία, και κυρίως, ΠΛΗΡΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
Σε περίπτωση που οποιοσδήποτε αρχίζει να πλησιάζει τους ανθρώπους της ασφάλειας, ή να ζητά να μιλήσει με τους διοργανωτές (δηλαδή εσάς), υπάρχουν μερικά κολπάκια για τους αποφύγετε, (ξεφορτωθείτε, για την ακρίβεια). Ποιά είναι αυτά:
Βήμα 10. «Έχετε απόλυτο δίκιο. Πραγματικά, έχετε δίκιο. Δεν μπορώ να σας πω κάτι άλλο».
Βήμα 11ο. «Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεται εδώ κανένας από τους διοργανωτές. Αν θέλετε, μπορείτε να διαμαρτυρηθείτε γραπτώς ή κάνετε κάποιο τηλέφωνο.. Δυστυχώς..». Διότι....
Βήμα 12ο. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΩΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΥΡΙΣΚΕΣΤΕ ΕΚΕΙ! Αν είναι δυνατόν! Από πού και ως πού; Ας βγάλουν οι υπόλοιποι την άκρη. Δηλαδή, αν ο μη γένοιτο, συμβεί κάτι άσχημο, να εμπλακείτε και βρεθείτε και υπεύθυνοι; Αυτά είναι για τους αδαείς και τους άπειρους.
Βήμα 13ο (και καλύτερο). Αφού έχει ξεκινήσει λοιπόν η επιτυχημένη συναυλία σας, μετά από μία ώρα περίπου (είναι καλή στιγμή), θα κάνετε την κίνηση ματ, αυτή που θα ξετρελάνει όλον τον κόσμο. ΘΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΕΙΣΟΔΟΥΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ. ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ. Αυτό θα ανάψει τα αίματα, θα κάνει να νιώσουν 100 φορές πιο ηλίθιοι οι ήδη ταλαιπωρημένοι θεατές που έχουν ΠΛΗΡΩΣΕΙ, και επίσης, θα δοθεί η ευκαιρία να αποδειχθεί η θεωρία του Horror Vacui.. Η θεωρία του Τρόμου του Κενού. Γιατί να υπάρξει έστω και σπιθαμή χωρίς άνθρωπο να την πατά; Γιατί να στέκονται οι άνθρωποι χωρίς κάποιον από πίσω, μπρος, δεξιά, αριστερά να τον σπρώχνει; Να τον τσαλαπατά; Κρίμα δεν είναι; Τόσα χρήματα πληρώσατε για να κλείσετε τον συγκεκριμένο συναυλιακό χώρο, να μείνει άδειος;
Και τώρα ώρα για το ΒΗΜΑ 14ο.
Χωρίς αυτό, μην ξεκινήσετε το παραμικρό.
Θα είναι αποτυχία, πιστέψτε με.
Το βασικότερο λοιπόν, είναι Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ. Θα επιλέξετε έναν χώρο μικρό, κατά προτίμηση προβληματικό (δηλαδή να έχει παρουσιάσει και κάποια «μικροπροβληματάκια» στο παρελθόν, αν δε, έχει ΚΛΕΙΣΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα, κρινόμενος ως ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ, τότε Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!).
Έτσι, η αναλογία πώλησης εισιτηρίων και χώρου, θα απογειώσει το αποτέλεσμα και θα τους αφήσετε όλους άφωνους από κατάπληξη και συγκίνηση (για το ότι κατάφεραν να μπουν και να βγουν ζωντανοί).
Έτσι θα εκτιμήσουν οι θεατές το αγαθό της ζωής και το πόσο μα πόσο εφήμερα και ανατρεπτικά είναι όλα σε αυτή τη ζωή... Πας σε μια συναυλία, αλλά χμμ.. θα γυρίσεις ζωντανός; Ιδού το ερώτημα.
Και ΕΣΕΙΣ ΔΙΝΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ, ΔΕΙΛΟ, ΑΝΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΚΤΗΝΩΔΗ ΤΡΟΠΟ.
ΕΥΓΕ ΛΟΙΠΟΝ.
Μόλις τα καταφέρατε.
ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ;....
Υ/Γ 1.Αν τυχόν υπάρχει φωτογραφικό υλικό, που υπάρχει δηλαδή, θα ήθελα να μου αποσταλεί, για να φανούν με εικόνες όλα τα παραπάνω...).
Υ/Γ 2. Δεν τελείωσε το θέμα εδώ.. θα ειπωθούν και άλλα.. και προσκαλώ όποιον έχει διάθεση, να γράψει στα σχόλια λεπτομέρειες που τυχόν μου διαφεύγουν..
Υ/Γ 3. Ζητώ συγνώμη για τυχόν ορθογραφικά λάθη ή παραδρομές του γραπτού λόγου.. Σύγχυσις η αιτία..
Αν νομίζετε ότι το να οργανωθεί μια συναυλία (κατά προτίμηση με ξένους καλλιτέχνες, εννοείται), είναι δύσκολη υπόθεση, απατάσθε οικτρά.
Είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Με πρόσφατο το παράδειγμα της συναυλίας της 16ης Ιουλίου 2012 του λατρεμένου Morrissey, στον Λυκαβηττό, κατέγραψα τις απαραίτητες κινήσεις, βήμα προς βήμα, ώστε όλοι μας να μπορούμε να το κάνουμε και με επιτυχία..
Ξεκινάμε λοιπόν.
Βήμα 1ο. Απλό, εύκολο και λακωνικό. Κόβετε υπεράριθμα εισιτήρια.
(Δεν χρειάζεται διευκρίνιση, πιστεύω..)
Βήμα 2ο. Δεν καθορίζουμε ποτέ μα ποτέ την ακριβή ώρα της έναρξης. Αφήνουμε να πλανάται ένα μυστήριο, διαρρέοντας ασαφείς πληροφορίες στα ΜΜΕ, blogs, sites κ.λπ.
(Για την συναυλία-υπόδειγμα, τα περισσότερα ΜΜΕ ανέφεραν ως ώρα έναρξης την 22:15ην προς 22:30ήν, π.χ. Στην πραγματικότητα όμως, ο Morrissey άρχισε να παίζει στις 22:00 ΑΚΡΙΒΩΣ). Εκεί είναι το μυστικό..
Βήμα 3ο. Έχοντας λάβει υπόψιν το παραπάνω βήμα, είναι φυσικό να υπάρξει σύγχυση, έτσι ώστε με την έναρξη, να έχετε εξασφαλίσει σίγουρα το γεγονός ότι ακόμα θα υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που δεν έχουν προλάβει καν να τσεκάρουν τα εισιτήριά τους.
Βήμα 4ο. Για να ολοκληρώσετε τα δύο παραπάνω βήματα, καλό θα είναι ο έλεγχος των εισιτηρίων να γίνεται από δύο (όσο πιο μικρές, τόσο καλύτερα) εισόδους, και να περνάνε δύο δύο άτομα, τη φορά. ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ.
Έτσι, και η συμφόρηση θα γίνει εντονότερη και το ποδοπάτημα σίγουρο.
(Συναυλία-υπόδειγμα: αργά και βασανιστική η είσοδος, ποδοπάτημα και ο ιδρώτας να ρέει...)
Βήμα 5ο. Αν η συναυλία λαμβάνει χώρα σε θερμή χώρα, και δη σε ημέρες καύσωνα (η καλύτερη περίπτωση, για να είμαστε ειλικρινείς, αλλά δυστυχώς όχι πάντα ελέγξιμη και προβλέψιμη), θα απαγορεύετε να μπαίνουν οι θεατές με ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΝΕΡΟ. Θα τους τα αφαιρείτε με χαρακτηριστική άνεση και ύφος αυστηρό. ΠΡΟΣΟΧΗ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.
Έτσι εξασφαλίζετε τη υπερφόρτωση της υπάρχουσας στον συναυλιακό χώρο καντίνας, ώστε οι περισσότεροι να περάσουν την περισσότερη ώρα περιμένοντας στην ουρά, παρά παρακολουθώντας τη συναυλία.
(Αυτό έγινε και στην περίπτωση μας. Τα μπουκάλια νερό κατασχέθηκαν. Αν είναι δυνατόν, να εισέρχεσαι σε ανοιχτό χώρο, σε ημέρα με θερμοκρασία τους 40 βαθμούς και να μεταφέρεις νερό...).
Βήμα 6ο. Ο συνδυασμός των Βημάτων 1 και 3 (κυρίως) θα έχει σαν αποτέλεσμα όσοι εισέρχονται πια στον συναυλιακό χώρο, να μην έχουν προς τα πού να κατευθυνθούν, καθότι θα είναι ΗΔΗ ΓΕΜΑΤΟΣ Ο ΧΩΡΟΣ (από αυτούς που είχαν διαβάσει ότι η συναυλία ίσως να άρχιζε και από τις 9. Σατανικό ε?). Άρα; Θα μείνουν εκεί που είναι, μπαίνοντας. Δηλαδή στα πεζούλια. Άλλωστε, δεν χρειάζεται σε μια συναυλία να έχεις και θέα τη σκηνή.
(Καθίσαμε στα ωραιότατα πεζούλια, έχοντας θέα πότε-πότε τα υπέροχα ηχεία. Ευτυχώς που ένας γενναίος φίλος μας πληροφόρησε ότι στη σκηνή, δεξιά και αριστερά των drums υπήρχαν ελληνικές μικρές σημαίες. Ασήμαντη λεπτομέρεια, βέβαια. Ποιά σκηνή; Σε συναυλία είμαστε; Ἠ μήπως πληρώσαμε;)..
Βήμα 7ο. ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.
Φροντίζετε έτσι ώστε το πλήθος του κόσμου που θα έχει μπει πια στον χώρο, και ειδικότερα, αυτοί που έχουν προωθηθεί στα καθίσματα (αν διαθέτει τέτοια ο χώρος σας, που καλό θα είναι να διαθέτει, θα καταλάβετε στη συνέχεια), να είναι κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον. Έτσι ώστε, να υπάρχει ο μεγάλος δυνατός παράγοντας μη-ασφάλειας, συγνώμη, ΜΗ-ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, για τις ανθρώπινες ζωές που βρίσκονται σε εκείνο σημείο. Δηλαδή, με λίγα λόγια. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΣΕΤΕ ΣΕ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΘΕΑΤΩΝ.
Και για να το πετύχετε όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα, υπάρχει κόλπο, το οποίο μας οδηγεί στο ....
Βήμα 8ο. Αφήνετε τους ανθρώπους της Ασφάλειας του Χώρου (τους γνωστούς Security) έξω από τον χώρο της συναυλίας. Επ’ ουδενί και για κανέναν λόγο δεν τους επιτρέπετε την είσοδο. Τους αγοράζετε και μερικές μπύρες, (κρίμα είναι και με τόση ζέστη, μην το ξεχνάμε αυτό), και τους βάζετε στη σειρά, να θαυμάζουν το αστικό τοπίο.
Δεν θα θέσετε σε κίνδυνο τη ζωή αυτών των ανθρώπων. Οι άλλοι, ας πρόσεχαν.
Άλλωστε, ο βασικός ρόλος τους είναι να ελέγξουν μη τυχόν έχει διαφύγει άνθρωπος που δεν έχει πληρώσει τα 30-35-40 Ευρώ του εισιτηρίου. Μετά από αυτό, δεν έχουν άλλη αρμοδιότητα.
(Ακριβώς αυτό έγινε και προχθές, και από ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΥΧΗ δεν υπήρξαν παρατράγουδα και ατυχήματα).
Βήμα 9ο. Επειδή όμως δυστυχώς, υπάρχουν πάντα μα πάντα και οι περίεργοι και παράξενοι άνθρωποι, οφείλετε να είστε προετοιμασμένοι για τυχόν παραπονάκια και αντιδράσεις. Σε αυτό το σημείο χρειάζεται ψυχραιμία, και κυρίως, ΠΛΗΡΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
Σε περίπτωση που οποιοσδήποτε αρχίζει να πλησιάζει τους ανθρώπους της ασφάλειας, ή να ζητά να μιλήσει με τους διοργανωτές (δηλαδή εσάς), υπάρχουν μερικά κολπάκια για τους αποφύγετε, (ξεφορτωθείτε, για την ακρίβεια). Ποιά είναι αυτά:
Βήμα 10. «Έχετε απόλυτο δίκιο. Πραγματικά, έχετε δίκιο. Δεν μπορώ να σας πω κάτι άλλο».
Βήμα 11ο. «Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεται εδώ κανένας από τους διοργανωτές. Αν θέλετε, μπορείτε να διαμαρτυρηθείτε γραπτώς ή κάνετε κάποιο τηλέφωνο.. Δυστυχώς..». Διότι....
Βήμα 12ο. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΩΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΥΡΙΣΚΕΣΤΕ ΕΚΕΙ! Αν είναι δυνατόν! Από πού και ως πού; Ας βγάλουν οι υπόλοιποι την άκρη. Δηλαδή, αν ο μη γένοιτο, συμβεί κάτι άσχημο, να εμπλακείτε και βρεθείτε και υπεύθυνοι; Αυτά είναι για τους αδαείς και τους άπειρους.
Βήμα 13ο (και καλύτερο). Αφού έχει ξεκινήσει λοιπόν η επιτυχημένη συναυλία σας, μετά από μία ώρα περίπου (είναι καλή στιγμή), θα κάνετε την κίνηση ματ, αυτή που θα ξετρελάνει όλον τον κόσμο. ΘΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΕΙΣΟΔΟΥΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ. ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ. Αυτό θα ανάψει τα αίματα, θα κάνει να νιώσουν 100 φορές πιο ηλίθιοι οι ήδη ταλαιπωρημένοι θεατές που έχουν ΠΛΗΡΩΣΕΙ, και επίσης, θα δοθεί η ευκαιρία να αποδειχθεί η θεωρία του Horror Vacui.. Η θεωρία του Τρόμου του Κενού. Γιατί να υπάρξει έστω και σπιθαμή χωρίς άνθρωπο να την πατά; Γιατί να στέκονται οι άνθρωποι χωρίς κάποιον από πίσω, μπρος, δεξιά, αριστερά να τον σπρώχνει; Να τον τσαλαπατά; Κρίμα δεν είναι; Τόσα χρήματα πληρώσατε για να κλείσετε τον συγκεκριμένο συναυλιακό χώρο, να μείνει άδειος;
Και τώρα ώρα για το ΒΗΜΑ 14ο.
Χωρίς αυτό, μην ξεκινήσετε το παραμικρό.
Θα είναι αποτυχία, πιστέψτε με.
Το βασικότερο λοιπόν, είναι Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ. Θα επιλέξετε έναν χώρο μικρό, κατά προτίμηση προβληματικό (δηλαδή να έχει παρουσιάσει και κάποια «μικροπροβληματάκια» στο παρελθόν, αν δε, έχει ΚΛΕΙΣΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα, κρινόμενος ως ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ, τότε Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!).
Έτσι, η αναλογία πώλησης εισιτηρίων και χώρου, θα απογειώσει το αποτέλεσμα και θα τους αφήσετε όλους άφωνους από κατάπληξη και συγκίνηση (για το ότι κατάφεραν να μπουν και να βγουν ζωντανοί).
Έτσι θα εκτιμήσουν οι θεατές το αγαθό της ζωής και το πόσο μα πόσο εφήμερα και ανατρεπτικά είναι όλα σε αυτή τη ζωή... Πας σε μια συναυλία, αλλά χμμ.. θα γυρίσεις ζωντανός; Ιδού το ερώτημα.
Και ΕΣΕΙΣ ΔΙΝΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ, ΔΕΙΛΟ, ΑΝΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΚΤΗΝΩΔΗ ΤΡΟΠΟ.
ΕΥΓΕ ΛΟΙΠΟΝ.
Μόλις τα καταφέρατε.
ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ;....
Υ/Γ 1.Αν τυχόν υπάρχει φωτογραφικό υλικό, που υπάρχει δηλαδή, θα ήθελα να μου αποσταλεί, για να φανούν με εικόνες όλα τα παραπάνω...).
Υ/Γ 2. Δεν τελείωσε το θέμα εδώ.. θα ειπωθούν και άλλα.. και προσκαλώ όποιον έχει διάθεση, να γράψει στα σχόλια λεπτομέρειες που τυχόν μου διαφεύγουν..
Υ/Γ 3. Ζητώ συγνώμη για τυχόν ορθογραφικά λάθη ή παραδρομές του γραπτού λόγου.. Σύγχυσις η αιτία..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου