αντιλεξικό

Τα quotes δεν είναι ζωή. 

Το life training, life coaching δεν είναι ζωή.

Ίσως είναι πολύ καλά βοηθήματα. Ίσως είναι οι πατερίτσες που ενίοτε χρειάζονται για αποκατασταθεί η ισορροπία στα πόδια μας.

Αλλά δεν είναι η ίδια η ζωή.

Ο εγκλεισμός δεν είναι ζωή. Είναι Αντι-ζωή. 

Οι άνθρωποι, το διάβασμα, η μουσική, ο χορός, η ζωγραφική, το θέατρο, τα μουσεία είναι ζωή.

Το διάβασμα, η μουσική, ο χορός και όλα τα παραπάνω χωρίς ανθρώπους γύρω, μόνοι μας, μέσα σε κάποια όσα τετραγωνικά μέτρα, χωρίς να είναι κατ’ επιλογήν, όχι, δεν είναι ζωή.

Είναι πολύ καλά στηρίγματα για να μην καταρρεύσει το κτίριο.

Οι Ήρωες, συνήθως γίνονται ήρωες εκουσίως. Συνήθως.

Υπάρχουν και Αντι-ήρωες; Ναι. Υπάρχουν. 

Και έχουμε γίνει όλοι μας, με το να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να είμαστε θεατές. Και αυτό έγινε ακουσίως. Δυστυχώς.

Κάθε δυσκολία έχει και την θετική της πλευρά. 

Κάθε τι αρνητικό, κάπου κρύβει έστω και ένα ψήγμα θετικού.

Όμως, ψήγμα. Δείγμα. Δεν αλλάζει την γενική εικόνα. 

Όσα μαγικά και αν δοκιμαστούν, η πραγματική εικόνα είναι σκληρή, αμείλικτη. 

Η αντι-ζωή ίσως να τρέφεται με ψήγματα. Να της είναι αρκετά κάποια «δείγματα», μικρές υποψίες φωτός.

Η πραγματική ζωή όμως είναι άλλο. 

Είναι άσπρο και μαύρο μαζί. Είναι αντιθέσεις, κίνηση, τόλμη, ρίσκο, ελευθερία.

Φως. Και κανείς δεν μπορεί να βαπτίσει το σκοτάδι, φως. 

Ανυπομονώ να ξαναθυμηθώ πώς είναι να περπατάς χωρίς πατερίτσες.

Πώς είναι η ζωή, δηλαδή.

*για να μην πω πώς είναι 10 ολόκληρες νέες ζωές.. Molly Nilsson, τι λες;