Διάγγελμα κινδύνου

"Οι θλιβερές εικόνες βίας που είδαμε όλοι, απόψε, στην Αθήνα πρέπει να είναι οι τελευταίες".

* Αυτές που είδαμε προχθές ΔΕΝ ήταν "θλιβερές"? Αυτές ΔΕΝ πρέπει να είναι οι "τελευταίες"? 

"Και η ζωή ενός συμπολίτη μας, του νεαρού αστυνομικού που κινδύνευσε, να μας αφυπνίσει".

* Ενώ η ζωή του συμπολίτη μας, νεαρού, που επίσης κινδύνευσε,  ΟΧΙ? Αυτή να μας καθησυχάζει?

* Αυτό το "πάμε να τους σκοτώσουμε, πάμε να τους γ@..", φράση που στάζει μίσος και που βγαίνει σαν κραυγή από αγέλη ζώων, είναι πιο "δημοκρατική" από το "πονάω ρε μαλάκες"? 

"To βράδυ των εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019 τόνισα ότι είμαι εδώ για να εγγυηθώ την ενότητα, την ασφάλεια και την ευημερία όλων των Ελλήνων. Αυτό επαναλαμβάνω και τώρα. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να μας διχάσει.".

* Μην διχαζόμαστε. Ας απολαύσουμε την ενότητα,  την ασφάλεια και την ευημερία.  Και αν πονάμε λίγο, ε δεν πειράζει. Είναι για το καλό μας.

Αν η κυβέρνηση είχε τίτλο θα ήταν "Προσοχή Κίνδυνος".

Είναι επικίνδυν(οι)η.